Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią czyli podwyższonym poziomem cukru we krwi. Wynika to z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki.
Cukrzyca może powstać w dwojaki sposób. Pierwszy typ to zbyt mało produkowanej przez trzustkę insuliny, która nie może poradzić sobie z przyjmowanymi przez organizm, jednorazowo, większymi dawkami cukru. Drugi typ to wynik insulinooporności, kiedy trzustka produkuje wystarczającą ilość insuliny, ale organizm nie jest na nią wrażliwy. W efekcie trzustka powoduje tego hormonu coraz więcej i więcej, aż dochodzi do cukrzycy i innych powikłań. W obu przypadkach potrzebna jest odpowiednia dieta dla diabetyków, zbilansowana pod względem składników odżywczych i zapobiegająca przyjmowaniu przez organizm zbyt dużej ilości cukrów.
Nieleczona cukrzyca, która trwa przez kilka lat grozi poważnymi powikłaniami. Najbardziej narażone na negatywne skutki tego schorzenia są oczy i nerki. U pacjentów najpierw obserwuje się pogorszenie wzroku, później natomiast może pojawić się wylew krwi do oka a w końcu nawet retinopatia cukrzycowa. Jeśli natomiast chodzi o nerki, to cukrzyca powoduje w ich obrębie stwardnienie naczyń.
Do podstawowych objawów cukrzycy zaliczyć możemy: nadmierne pragnienie oraz apetyt, częste oddawanie moczu, zmęczenie, nudności, wymioty, zaburzenia widzenia, grzybicze zakażenia drożdżakami a w przypadku kobiet również: infekcje pochwy czy zatrzymanie miesiączki. Objawem cukrzycy może być również impotencja u mężczyzn.
Do metod leczenia cukrzycy zalicza się:
• leczenie dietetyczne
• wysiłek fizyczny;
• leczenie farmakologiczne
• edukacja terapeutyczna.
Celem leczenia cukrzycy jest osiągnięcie normoglikemii, tzn. stężenia glukozy we krwi jak najbardziej zbliżonego do wartości prawidłowych. Cel ten osiąga się za pomocą insuliny lub leków doustnych. Nie można też zapomnieć o regularnych badaniach pozwalających na wczesne wykrycie i leczenie rozwijających się powikłań cukrzycy.
